ให้ความรู้สำหรับเด็กที่จะสอนความรับผิดชอบ

เป็นคำถามที่ผู้ปกครองหลายคนต้องขบคิดอย่างไม่ต้องสงสัย และเป็นคำถามที่นักวิทยาศาสตร์ด้านการนอนหลับแห่งมหาวิทยาลัยแมสซาชูเซตส์แอมเฮิสต์กำลังพิจารณามานานหลายปี ตอนนี้ ในบทความที่ตีพิมพ์เมื่อวันจันทร์ที่ 24 ตุลาคม ในนิตยสารProceedings of the National Academy of Sciences เรื่องการนอนหลับพิเศษ ผู้เขียนนำ Rebecca Spencer อธิบายทฤษฎีใหม่เกี่ยวกับสาเหตุและเวลาที่เด็กเล็กเปลี่ยนจากการงีบหลับ ไม่เกี่ยวกับอายุเท่าสมอง Spencer ศาสตราจารย์ด้านจิตวิทยาและวิทยาศาสตร์สมอง ผู้ซึ่งร่วมมือกับ Tracy Riggins ผู้เขียนร่วมแห่งมหาวิทยาลัยกล่าวว่า "ทฤษฎีที่ครอบคลุมนี้อิงจากข้อมูลที่เราเผยแพร่ในช่วงสองสามปีที่ผ่านมา นักจิตวิทยาเด็กแห่งรัฐแมรี่แลนด์เชี่ยวชาญด้านการพัฒนาความจำ "โดยรวมแล้ว เราให้การสนับสนุนความสัมพันธ์ระหว่างการเปลี่ยนการงีบหลับกับความจำพื้นฐานและการพัฒนาสมอง เรากำลังบอกว่านี่เป็นช่วงเวลาสำคัญของการพัฒนาสมอง และการนอนหลับก็มีส่วนเกี่ยวเนื่องกับมัน" ทฤษฎีใหม่ซึ่งสนับสนุนแนวทางปฏิบัติในการให้โอกาสเด็กก่อนวัยเรียนและเด็กก่อนวัยเรียนทุกคนได้งีบหลับ เชื่อมโยงกลไกการควบคุมทางชีวภาพที่เป็นรากฐานของช่วงการงีบหลับ โดยเน้นไปที่ฮิปโปแคมปัส ซึ่งเป็นพื้นที่ความจำของสมอง Spencer ตั้งข้อสังเกตว่าการงีบหลับตามปกติอาจดูเหมือนขัดกับสัญชาตญาณสำหรับเด็กเล็ก "เมื่อเด็กเล็กๆ กำลังงีบหลับ พวกเขาจะรวบรวมอารมณ์และความทรงจำที่เปิดเผย ดังนั้น คุณลองถามตัวเองว่า เมื่อเป็นช่วงเวลาสำคัญของการเรียนรู้ ทำไมพวกเขาถึงเปลี่ยนจากการงีบหลับ หากการงีบหลับช่วยให้เกิดการเรียนรู้ ทำไมไม่เพียงแค่งีบหลับต่อไป" การวิจัยก่อนหน้านี้โดย Spencer และ Riggins แสดงให้เห็นว่า "มีความแตกต่างในการพัฒนาของฮิปโปแคมปัสสำหรับเด็กที่งีบหลับและเด็กที่เปลี่ยนจากการงีบหลับ" Spencer กล่าว ฮิปโปแคมปัสเป็นสถานที่เก็บความทรงจำระยะสั้นก่อนที่มันจะย้ายไปเก็บระยะยาวในคอร์เทกซ์ "การงีบหลับทำหน้าที่ประมวลผลความทรงจำ" สเปนเซอร์อธิบาย เมื่อฮิบโปแคมปัสที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะของ เด็กเล็ก ถึงขีดจำกัดของความทรงจำที่สามารถเก็บไว้ได้โดยไม่มี "การรบกวน" หรือลืม เด็กๆ จะพบกับ "แรงกดดันในการนอน" ที่เพิ่มสูงขึ้น นักวิจัยพิจารณากิจกรรมคลื่นช้าของ EEG ซึ่งเป็นเครื่องหมายทางชีววิทยาของระบบประสาทในคลื่นสมองที่บันทึกไว้ระหว่างการนอนหลับ เพื่อวัดการสะสมของความดันการนอนหลับแบบสมดุล การงีบหลับช่วยให้ความทรงจำเคลื่อนไปที่เยื่อหุ้มสมอง ทำให้มีพื้นที่ว่างสำหรับเก็บข้อมูลเพิ่มเติมในฮิปโปแคมปัส สเปนเซอร์เปรียบฮิบโปแคมปัสที่กำลังพัฒนาเป็นถังขนาดต่างๆ "เมื่อฮิปโปแคมปัสไม่มีประสิทธิภาพ มันก็เหมือนมีถังใบเล็กๆ" เธอกล่าว "ถังน้ำของคุณจะเต็มเร็วขึ้นและล้น และความทรงจำบางส่วนจะล้นออกมาและถูกลืม นั่นคือสิ่งที่เราคิดว่าเกิดขึ้นกับเด็กๆ ที่ยังงีบหลับ ฮิปโปแคมปัสของพวกมันยังโตน้อยกว่า และพวกมันจำเป็นต้องเทถังนั้นทิ้งบ่อยขึ้น " เมื่อฮิปโปแคมปัสพัฒนามากขึ้น เด็กๆ สามารถเปลี่ยนจากการงีบหลับได้ เพราะฮิปโปแคมปัสโตเต็มที่จนถึงจุดที่ "ถัง" ของพวกมันจะไม่ล้นออกมา พวกมันสามารถเก็บความทรงจำได้จนถึงสิ้นวัน เมื่อการนอนข้ามคืนสามารถประมวลผลข้อมูลจากฮิปโปแคมปัสไปยังคอร์เทกซ์ได้ นักวิจัยกล่าว Spencer กล่าวว่าหลักฐานที่เพิ่มขึ้นเน้นย้ำถึงความสำคัญของการให้โอกาสเด็กเล็กทุกคนได้งีบหลับ "พวกเขาบางคนยังคงต้องการมัน บางคนอาจไม่ต้องการมัน แต่ถ้าพวกเขาใช้มัน เรารู้ว่ามันจะเป็นประโยชน์ต่อการเรียนรู้ของพวกเขา และเรารู้ว่าการเรียนรู้คือสิ่งที่สนับสนุนการศึกษาปฐมวัย" สิ่งที่จำเป็นต่อไปในการพัฒนาทฤษฎีคือการวิจัยระยะยาวที่ติดตามเด็กในช่วงเวลาหนึ่งเพื่อประเมินสรีรวิทยาการนอนหลับ พัฒนาการทางโครงสร้างและการทำงาน และการเปลี่ยนแปลงของความจำในช่วงเปลี่ยนการงีบ หลักฐานทางวิทยาศาสตร์เพิ่มเติม "จะช่วยให้ผู้ปกครองและผู้ให้บริการเข้าใจได้ว่าการเปลี่ยนช่วงการงีบหลับไม่สามารถกำหนดได้จากอายุ และควรป้องกันโอกาสในการงีบหลับสำหรับผู้ที่ต้องการ" ในระยะยาว Spencer กล่าวว่า นักวิจัยอาจสามารถพัฒนามาตรวัดการรับรู้ของความจำได้ บางทีอาจให้งานง่ายๆ แก่เด็กๆ ในการระบุว่าพวกเขาได้ข้ามเกณฑ์ที่ต้องงีบหลับเป็นประจำหรือไม่ อย่างไรก็ตาม ในปัจจุบัน มีหลักฐานสนับสนุนว่าการงีบหลับมีบทบาทสำคัญต่อการเจริญเติบโตของเด็กเล็ก Spencer กล่าวว่าการบังคับให้เปลี่ยนจากการงีบหลับ "อาจนำไปสู่การเรียนรู้และความจำที่ไม่ดี" Spencer กล่าว นอกจากนี้ กรอบการทำงานใหม่ที่นักวิจัยพัฒนาขึ้น "สามารถใช้ในการประเมินการคาดคะเนที่ยังไม่ผ่านการทดสอบหลายรายการจากสาขาวิทยาศาสตร์การนอน และในท้ายที่สุด ให้แนวทางและนโยบายตามหลักวิทยาศาสตร์เกี่ยวกับการงีบหลับในสถานรับเลี้ยงเด็กและการศึกษาปฐมวัย"